Ankara Üniversitesinden yapılan açıklamada, Lisan ve Tarih-Coğrafya Fakültesi mezunu 101 yaşındaki Türkolog Prof. Dr. Zeynep Korkmaz’ın lisanın toplum yapısı üzerindeki değerlendirmelerine yer verildi.
Açıklamaya nazaran Korkmaz, lisanın bir milletin varlığının temel yapını oluşturduğunu belirterek, “Önce milletin yapıtıdır sonra Atatürk’ün yapıtıdır zira Atatürk olmasa bu milletin lisanının mahiyeti anlaşılmazdı.” görüşünü aktardı.
Aşama evre ilerleyen bir dil
Dilin kademe etap en eski bölümlerden gelişerek formunu yakaladığını ve toplumların anlaşılmasında en büyük bedellerden biri olduğunu vurgulayan Korkmaz, şu değerlendirmelerde bulundu: “Dil eski periyotlardan gelerek kademe evre ilerler. Geçmişten beri toplum nelerle karşılaşmış neyi beğenmiş neyi beğenmemiş ve toplumu yönetenler nasıl işaretler vermiş, o milletin fertlerine nasıl taraf vermişler bu son derece kıymetlidir. Lisanın kökeninden tutun da alev alev yanan bir meşale üzere gürleşerek ortaya attığı ve sonra Atatürk tarafından Türk lisanına verilen kıymetle hususun daha da alevlendiğini lisana getirmek muazzam bir şeydir. Türkçe evvel milletin yapıtıdır sonra Atatürk’ün yapıtıdır zira Atatürk olmasa bu milletin lisanının mahiyeti anlaşılmaz, ölür giderdi.”
“Dil benimsenmek için evvel sevilmek ister”
AA’da yer alan habere nazaran; Türkolog Korkmaz, Türkçeye ilgi duyan gençlere bir bahiste başarılı olmanın en değerli anahtarının o alanı sevmekten geçtiğini söz ederek, Türkçe alanında eğitim almak isteyen ve bu alana ilgi duyan gençlere şu tavsiyelerde bulundu: “Dil benimsenmek için evvel sevilmek ister. Sevmediğiniz bir şeyi nasıl benimsersiniz? Benimseyemezsiniz.”
“Türkçeyi seviyorum”
Korkmaz; “Ben benimsiyordum zira seviyordum Türkçeyi. Bu bakımdan arkadaşlarım bir şey sormak istedikleri vakit gelirler bana sorarlar. Ben de gücümün yettiği kadar anlatırdım. Beni dinledikten sonra ‘Demek bu böyleymiş’ derler ve teşekkür ederlerdi. Benim buradan öğrencilere söyleyeceğim; uygun bir öğrencilik yapmaları ve bu uygun öğrenciliği güzel değerlendirmeleri sorunudur. Bu türlü olursa hayatta her vakit her şeyin güzeline heves ederler. Berbatına yanaşmazlar. Bu insanların kalite bakımından da daha yükselmesine vesile olur. Hocaların, bütün istekleri, dilekleri öğrencilerinin sürekli kendilerini takip etmeleri ve gerekirse kendilerinden daha ileride bir yerlerde olmaları zira memleket kalkınması, birebir şeyleri yapmakla olmaz. Birebir şeylerden ileri adım atmak suretiyle memleket kalkınır, gelişir ve dünya edebiyatı, dünya kültürü ortasında gereken yerini alabilir diye düşünüyorum.”