Son haftalardaki galibiyet, bir grubun kulübündeki çalkantılardan ne kadar çok etkilendiğinin göstergesidir. Kulüp idaresindeki huzursuzluklar motamot ekibe sirayet eder. Hasan Arat devri ve sonrasındaki kulüp içinde yaşanan kaos yüzünden Beşiktaş grubu ligden koptu. Bu kaostan yararlanan hakemler için de Beşiktaş’ı yaralamak için gün doğdu.
Yeni teknik yönetici Ole Solksjaer hem çok deneyimli hem de Beşiktaş kültürüne ile özdeşleşen bir karakter. Bugüne kadar verdiği demeçlerde hem Beşiktaş kültürünü özümsediğini hem de bu kültürü futbolculara aşılamakta olduğunu görüyoruz. Beşiktaş’ın onun idaresinde çıktığı son 4 maçta yenilmemesi de onun bu uğraşında ne kadar başarılı olduğunu göstermektedir.
Maçın yorumuna geçersek:
Eyüpspor hiç de hafife alınacak bir grup değil. Arda Turan bu toplama ekibi çok âlâ yönetiyor. Ligdeki sıralamaları da bunun göstergesi. Ayrıyeten yavuz futbol oynayıp, oyunu da çirkinleştirmiyorlar. Münasebetiyle bu maçın hem güç geçeceğini hem de seyir keyfi yüksek olacağını düşünüyordum. Şahsen bu maçtan hem skor hem de hoş futbol açısından çok keyif aldım.
Bence Beşiktaş bu dönemin en âlâ oyununu oynadı. Ekibe bir bütün olarak baktığımızda, alanda organize futbol oynayan, vazife ve sorumluluklarını bilen ve yerine getirmek için efor sarf eden futbolcular seyrettik. Atakların birçoklarının evvelden çalışılmış ataklar olduğu gün üzere ortada idi. Korner atışlarında bile evvelden yapılmış idmanların uygulandığı görmek kadronun önemli bir formda çalıştırıldığının göstergesidir.
Maçın başında şanssız bir gol yenildi. Bu talihsizlik her ekibin başına gelebilir. Fakat değerli olan bu şok gole süratli reaksiyon verebilmektir. Beşiktaş bu golden sonra toparlanıp oyunu rakip ceza alanına yıktı. Golün geldiği on sekizinci dakikaya kadar üç kere net gol durumuna girdiler ve direkten dönen toplar oldu. Immobile biraz dikkatli olsa birinci on beş dakikada Beşiktaş 2-0 öne geçebilirdi.
Immobile’nin duraksadığı dakikalarda Rafa Silva ortaya çıktı, Beşiktaş’ın hak ettiği golü attı ve devrenin bitmesine yakın bir gol de Rashica’ya attırdı. Böylelikle devreye 2-0 galip girildi.
Geldiği günden beri çok sempati ile bakmadığım Joao Mario, Solksjaer ile birlikte kendini bulmaya başladı. Son üç maçtır çok düzgün performans gösteriyor. Bu türlü oynamaya devam ederse kadronun vazgeçilmezlerinden biri olabilir.
Bu maç ilgili beni en çok keyifli eden şey Semih’in gol atması idi. Bu çocuğun ruhsal istikrarını Ulusal grupta bozdular. Gol atamadıkça da gerilim seviyesi artmaya başlamıştı. Bu gerilimden ötürü, gol atıp kendini ispat edebilmek için kişisel oyununu öne çıkartıp, yanlışlar yapıyordu. Nihayet golünü attı ve rahatladı. Bu çocuk Beşiktaş’ın değerli bir bedelidir. Ona ve alt yapıdan gelen çocuklara sahip çıkmalıyız. Aksi takdirde milyonlarca euroları yurtdışına saçmaya devam ederiz.
Sonuç: Beşiktaş şampiyonluk yarışında değil lakin düzgün yolda. Kupayı almak ve ligi üçüncü sırada bitirip, Avrupa kupalarına katılmak uzak ihtimaller değil. Beşiktaş bu maksatları başarabilecek güçte.
Sabırlı olur, idaresi ve teknik heyeti desteklersek gelecek yılın şampiyonluğa oynayacak kadrosunu yaratabilirler.
Bu makalede öne sürülen fikir ve yaklaşımlar büsbütün muharrirlerinin özgün niyetleridir ve Onedio’nun editöryal siyasetini yansıtmayabilir. ©Onedio