Yunus Ülger
Söylence odur ki, Tapduk Emre’nin dergahında kırk yıl hizmet eden Yunus Emre, bir değişiklik arar, dergahdan ayrılır. Bir mühlet sonra pişman olup geri döner. Dergahın hizmetçileri, “Şeyhe sorarız, ‘Hangi Yunus’ derse, bil ki seni unutmuştur, istemiyordur, şayet ‘Bizim Yunus mu?’ derse seni unutmamıştır, dergaha dönebilirsin” derler. Tapduk Emre, “Bizim Yunus mu?” der, böylelikle Yunus Emre piştiği dergaha tekrar kabul edilir.
HAMBURGLULARIN ‘BİZİM YUNUS’U
85 yaşında yaşama veda eden Almanya’nın efsane futbolcusu Uwe Seeler de doğduğu, büyüdüğü, yaşadığı ve öldüğü Hamburg kenti ile tüm futbol ömrünü geçirdiği Hamburg futbol grubunun Bizim Yunus’u idi. Kentine ve grubuna sadakati, engin gönlü, hiç bir vakit ayaklarının yerden kesilmemesi, daima ulaşılır olması münasebetiyle ona Hamburglular, “Bizim Uwe (Unsuwe) diyordu. Kentine ve kadrosuna o kadar bağlıydı ki, İnter Milan’ın vaktinde çok büyük bir para olan 1,2 milyon marka transfer teklifini geri çevirmişti. Bugün milyonluk futbolcuların, milyonlarına milyonlar katmak için hiç bir transfer fırsatını kaçırmadıklarını düşününce, Bizim Uwe takdirin en fazlasını hak ediyor.
Neden bu kadar parayı geri çevirdiği sorulduğunda, “Bir Steak’ten fazlasını yiyemem, bir konuttan fazlasında oturamam” karşılığını vermişti. Vefatının akabinde da futbolculuğundan çok insanlığı, engin gönlü ve mütevazılığı konuşuldu. Yunus Emre’nin, “Biz kere gönül yıktın ise o kıldığın namaz değil” dizesinde tabir ettiği üzere gönül kırmayan, aksine gönül alan bir insandı. Mevtini duyan Hamburglular, 2005’te yapılan 5,3 metre yüksekliğindeki sağ ayak heykelini mumlar ve çiçeklerle donattılar.
İNSANİ NİTELİKLERİYLE EN YÜKSEK KATLARDAYDI
Kendisi de, “Ben son derece olağan bir insanım” demişti. Almanya’nın bir Gerd Müller’i, bir Franz Beckenbauer’i değildi, fakat insani nitelikleriyle en yüksek katlardaydı. Bununla birlikte Hamburg için tam 580 gol attı, Alman Ulusal Ekibi ile dört Dünya Kupasına katıldı. Bunların en ünlüsü, 1966’da İngiltere’de Wembley’de Almanya ile İngiltere ortasındaki final müsabakasıydı. Almanya’nın uzatmalarda 4-2 yenildiği ve İngiltere tarafından futbol tarihinin en tartışmalı golünün atıldığı maçta, Uwe Seeler Alman Ulusal Ekibi’nin kaptanıydı. Almanya’ya dönüşte, uçaktan indikten sonra kadronun önünde başı öne eğik fotoğrafı tarihi geçmişti.
Sadece Alman basını değil, Avrupa basını da Uwe Seeler’in vefatına geniş yer verdi. İngiltere’nin Guardian gazetesi, “Ahlaki seviyesi yüksek, disiplinli, kazanma hırsı hiç dinmeyen bir futbolcuydu. Güce dayalı klâsik Alman futbolunun simgesiydi” değerlendirmesini yaptı. İtalyan Gazzetta dello Sport ise, “Bencil bir oyuncu değildi, sempatik, engin istekli bir insandı” değerlendirmesiyle Uwe Seeler’i andı.
YAŞAMA ÜZGÜN VEDA ETTİ
Uwe Seeler’in babası liman emekçisi ve futbolcu, annesi mesken bayanıydı. Doğduğu personel semtinin tüm çocukları üzere futbol oynamaya sokakta başladı. Tüm profesyonel futbol ömrünü geçirdiği Hamburg’un 2018’de ikinci lige düşmesi onun en büyük kederlerinden biri oldu. Almanya’nın esaslı ve başarılı kadrolarından Hamburg’un yine birinci lige yükseldiğini göremeden yaşama veda etti. 63 yıllık eşi İlka ile mütevazi bir ömür süren Uwe Seeler, son yıllarda önemli sıhhat meseleleriyle çaba ediyordu. Eşi ile birlikte futbola en yakın ilgileri, torunu Levin Mete Öztunalı’nın maçlarıydı. Uwe Seeler’in kızı bir Türkle evlenmişti, Levin Mete bu evlilikten dünyaya geldi, dedesi ve babasının yolunu izleyerek futbolcu oldu. Levin Mete, şu anda Alman Birinci Ligi kadrosu Union Berlin’de oynuyor.
Her vefat erkendir aslında, lakin dolu bir ömrün akabinde vakti geldiğinde yaşama veda etmek, Mevlana’nın tabiriyle düğün günü olmasa da, huzura kavuşmaktır, geride kalanlar için çok acı olsa da.
Toprağın ve ışığın bol olsun, huzur içinde uyu güzel insan.