Olgun Şimşek: Çaresizlikten oyuncu oldum

T24 Haber Merkezi

“Bir Demet Tiyatro”, “7 Numara”, “Eşkıya Dünyaya Hükümdar Olmaz”, “Yalan Dünya” ve “Terzi” dizisinin ortasında olduğu birçok üretimde yer alan 53 yaşındaki usta oyuncu Olgun Şimşek, hayatının “bundan olmaz” kelamıyla şekillendiğini ve bunun sonucunda profesyonel bir oyuncu olduğunu söyledi.

Son olarak TRT 1 ekranlarında izleyiciyle buluşan “Kara Ağaç Destanı”nda yer alan Şimşek, TRT World Citizen tarafından düzenlenen “Humanitarian Sinema Festival” (İnsani Sinema Festivali) kapsamında Atatürk Kültür Merkezi’nde (AKM) oyunculuk atölyesi gerçekleştirdi.

Atölye öncesi AA muhabirine açıklamada bulunan Şimşek, yer aldığı projelerde türkü seslendirmenin keyifli olduğunu belirterek, “Ben solist değilim. Bir dizi yahut arkadaşımın YouTube programı vesile oluyor. Müzik türkü söylüyoruz lakin asıl işim oyunculuk. Yeni dizimiz ‘Kara Ağaç Destanı’ da güzel gidiyor” dedi.

“Aslında çaresizlikten oyuncu oldum”

Şimşek, atölyede ise oyunculuk mesleğinin bağlantıyla ilgili olduğunu ve bir oyuncunun kendini hakikat tabir edebilmesi gerektiği bilgisini paylaştı.

Konservatuvara 1988 yılına girdiğinden bahseden Şimşek, şöyle devam etti:

“O vakitler 2-3 tane konservatuvar vardı. 50 kişi üzere bir oyuncu adayı giriyordu. Esasen TRT vardı. Konservatuvara girerken ‘bir dizide oynayacağım ve meşhur olacağım’ diye bir amacım yoktu. Tiyatro diye bir şey de var. Bu da ‘hünerli bir çocuk’ dediler. Aslında benden öbür da bir şey olmazdı. Biraz aslında çaresizlikten oyuncu oldum. Ya da o yeteneğimi ‘buymuş’ deyip buldum.”

Hayatında “bundan olmaz” cümlesini geçmişte sık sık duyduğunu lisana getiren Şimşek, “Bir gün bir oyun yapmak istersem oyuna o denli başlamak istiyorum. Benim hayatım ‘bundan olmaz’la başladı. ‘Bundan olmaz’la konservatuvardaydım. ‘Bundan olmaz’la profesyonel oldum. Daima bir kendini ispat, kendini bir tabir biçimi hasıl oldu” diye konuştu.

“Oyunculuğun her etabında insan bir şey öğreniyor”

Usta oyuncu, meslek seçiminde “keşke şunu olsaydım” demediğini, lakin etrafının müzisyen olmasını beklediğini anlatarak, “Düğünlerde müzik söyleyen bir adamdım. Ceyda Düvenci’nin babası İsmail Düvenci, ‘senin mutlaka oyuncu olman lazım’ demişti bana. Beni konservatuvara girebilmem için bir müddet çalıştırdı. Konservatuarla bir arada oyunculuk başladı” sözlerini kullandı.

Uzun mühlet makus adam rollerinden sonra “Yalan Dünya” dizisinde “Selahattin” rolüyle bir güldürüde yer aldığını söyleyen Şimşek, sonrasında tekrar benzeri rollerde olduğunu fakat bunu “salt kötü” ya da “iyi “demeden makûs adamı oynadığını anlattı.

Oyunculukla ilgili eğitime dair “Bence esasen verilmiyor, alabiliyorsun. Sen alıyorsan oluyor.” diyen usta oyuncu, “Oyunculukla ilgili eğitim bitmiyor. Her vakit devam ediyor. İnsan olmakla ilgili bir şey bence. Hani insan olmakla da bitmiyor. Her basamağında bir şey öğreniyor insan. Benim çocuklarım olmasaydı tahminen de bana ‘Terzi’ dizisindeki rolümde bu kadar tezahürat edilmezdi. Zira çok çocuk ruhlu bir adamı oynadım” açıklamasını yaptı.

“Oyunculuk, ‘şimdi oldum’ üzere bir şey değildir”

Oyunculuğun öğrenilebilir bir şey olmakla birlikte, yatkın olmakla da ilgili olduğu tespitini paylaşan Olgun Şimşek, şunları kaydetti:

“Çocukluğumuzda hepimizde vardır, çocuklukta keşfedilen bir şeydir. En özgür yaşadığımız vakitler çocukluk periyodudur. En kendimizi tabir ettiğimiz, hayata en açık, objektiflerimizin sonuna kadar açık, korkusuz, önyargısız buluşmalarımız oralarda gerçekleşir. Bu daha sonrasında bizi besler diye düşünenlerdenim. Yani bir insanın durup dururken, bir diğeri olma isteği bir yetenekle mümkündür. Öbür türlü dalga konusu olursun. Yani diğer bir şey, öbür bir durumla, diğer bir hisle hemhal olabilme yeteneğidir oyunculuk. Hani öteki birinin durumuna yerleşmek ve onu yargısız anlamak ve anlatmaktır. Bu bir yetenek istiyor. Oyunculuk, ‘şimdi oldum’ üzere bir şey değildir. Ölene kadar devam eden bir süreçtir.”

Sanatçı, Yıldız Kenter’in “sıradan olun lakin alelade olmayın” kelamına değinerek, “Çok yetenekli olmayan oyuncular var. ‘Yakışıklı oldukları için oradalar’ diye bu türlü şeyler çok duyarsınız oyunculardan. Olsun, ‘şu daha yeterlisi, bu daha kötüsü’ diyemeyiz. Hepsinin tadı var. Esasen hepsini farklılaştıran ondan istenen hissin, kendindeki tadıyla buluştuğu vakit. Birilerine benzemeyen biricik oluyor. Aslında oyunculuğun bir sürü tanımı var” değerlendirmesinde bulundu.

---

 

---